Πλησιάζοντας στον απάνεμο αρσανά, να ξεφορτώσουμε το βαρύ φορτίο, που μας απόκαμε και μας έστειλε ταπεινούς προσκυνητές στην αγκαλιά του περβολιού της Παναγιάς μας.
Ανοικτή σαν αγκαλιά η πύλη η μεγάλη η σπλαχνική και φιλόξενη. Διάπλατα ανοικτή στους οδοιπορίσαντες στο δρόμο το στενό και δύσκολο.
H ώρα, η συμβατική του χρόνου του εφήμερου, του γήινου, του ανθρώπινου,στάλα σε απέραντο ωκεανό, μια απειροελάχιστη στιγμή στην απεραντοσύνη του άχρονου της αιωνιότητας.