Η μοναχική ζωή είναι μια απάντηση σε μια προσωπική κλήση του Θεού, στη γλυκιά φωνή του Αγαπητού, μια εμπράγματη ανταπόκριση στη θεία Αγάπη, μια ελεύθερη και ολοκληρωτική προσφορά, μια αυταπάρνηση και μια αφιέρωση. Μια απάρνηση όχι μόνο αυτού το οποίο έχουμε, αλλά και αυτού το οποίο είμαστε. Μια άρνηση των πάντων χάρη του Ενός. Μια αφιέρωση όχι σε κάτι, αλλά σε Κάποιον. Μια πλήρης υπακοή μέχρι θανάτου στον Μοναδικό. Μια κατά πόδας ακολούθηση του Αρνίου «όπου αν υπάγη». Μια συνεχής θυσία στο Νυμφίο και ένας καθημερινός θάνατος χάριν Αυτού διά της ασκήσεως. «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός».
(Από το άρθρο «Βασικαί Σκέψεις επί της Εννοίας του Μοναχισμού», του Αρχιμανδρίτη π. Ηλία Μαστρογιαννόπουλου στο Περιοδικό "Εκκλησία")
